Byłam dziś w muzeum narodowym w Krakowie. przypadkiem trafiłam na jedną ze stałych wystaw (ciągle chodzę na czasowe, a nie widziałam stałej…) poświęconą sztuce użytkowej. poniżej fragment opisu zbiorów związanych z ceramiką i moje zdjęcia:
Ważnym zespołem zabytkowym jest zbiór ceramiki, niewątpliwie jeden z ważniejszych tego rodzaju w Polsce. W zbiorze tym znajdują się romańskie płytki posadzkowe, kafle gotyckie i barokowe, majoliki włoskie z XVI wieku oraz fajanse polskie z XVIII wieku.
Kafel z herbem Nałęcz i inicjałami Piotra Gembickiego, biskupa krakowskiego w latach 1642-1657. Pochodzi z pieca, który znajdował się w pałacu biskupim w Krakowie, datowany jest na około 1650. Najcenniejsze zabytki pochodzą z manufaktury królewskiej w Belwederze i z manufaktury Karola Wolfa na Bielinie w Warszawie.
Na uwagę zasługują: waza, półmisek i talerz z Serwisu Sułtańskiego z 1777 roku. Liczący pierwotnie 280 sztuk serwis wykonany w królewskiej manufakturze fajansu w Belwederze, jako dar króla Stanisława Augusta Poniatowskiego dla sułtana Abdul Hamida I, najprawdopodobniej w dwóch wersjach – bez napisów (waza i półmisek) oraz ze złotymi tekstami dedykacji w języku tureckim (talerz).
Wazon w typie “Tsun” z manufaktury Karola Wolffa na Bielinie w Warszawie, 1780-1795, to przykład znakomitych polskich fajansów z ostatniej ćwierci XVIII wieku. Fajanse z manufaktury na Bielinie nawiązywały do realizacji królewskiej manufaktury w Belwederze. Wazon ten jest zarazem pięknym przykładem inspiracji sztuką Dalekiego Wschodu, tak jeśli chodzi o formę, jak i motywy dekoracyjne.
W zbiorach Muzeum znajduje się kolekcja porcelany z najbardziej znanych i najznakomitszych manufaktur europejskich: Miśni, Wiednia, Berlina oraz z Sevres. Figurki przedstawiające Szlachcica i Szlachciankę, z połowy XVIII wieku, to przykład polskiej tematyki obecnej w produkcji manufaktury miœnieńskiej.
Szczególnie cenne zespoły ceramiki pochodzą z polskich manufaktur w Korcu, Baranówce, Tomaszowie Lubelskim i Ćmielowie.
Rarytasem w zbiorach polskich jest część serwisu do kawy złożona z dzbanka, mlecznika i filiżanki ze spodkiem z porcelany malowanej i złoconej. Został zaprojektowany przez znanego architekta wiedeńskiego Josefa Hoffmanna w 1910 roku.
Wazon z korowodem nagich postaci-symbol polskiej ceramiki secesyjnej, jeden z wielu projektów Jana Szczepkowskiego, zajmującego się w początkach kariery artystycznej ceramiką dekoracyjną i użytkową, wykonywaną w manufakturze Kirchmayerów na Dębnikach w Krakowie.
za pomocą Galeria Rzemiosła Artystycznego.
mamjakty 
Ech ….. cudo …..!!